20 Oktober 2010: De Nieuwe Ooster Begraafplaats

Elke dag fiets er ik twee keer langs. In 1 jaar was ik er nog maar 1 keer geweest. Toen lag er een dikke pak sneeuw. Ook leuk maar wou nu toch eens kijken wat er onder die sneeuw lag, gewapend met camera natuurlijk. Ik fiets het terrein op, groet de vrouw die in het stenen hokje zit en cros verder. Tot nu toe de grootste begraafplaats die ik ooit gezien heb. Ik ging rechtdoor, langs het crematorium. Daar stond een rij hoge bomen, dat leidde tot wat oorlogsgraven. Een opvallend graf kwam ik tegen. Een zogenoemd Jone Doe graf. De naam die ze vooral in Amerika geven aan onbekende stoffelijk resten van mannen (de vrouwen worden Jane Doe’s genoemd). Op zijn graf stond: Known Unto God. Ik vond het op eerste opzicht wel mooi klinken, maar ik bedacht me. Wat als deze man nou een atheist was, en niet in God geloofde. Ook al kwamen atheisten in de jaren ’40 minder vaak voor dan hedendaags, de kans was er evengoed. Dan zal hij toch altijd de Jone Doe blijven. Voor niemand bekend anders dan hemzelf.

Opvallend waren de rijen grafstenen, schuin liggend tegen elkaar alsof ze waren afgedankt. Wat zou er mee gebeuren..
Iets verder kwam ik allemaal oude hekjes tegen die graven moeten hebben omheind. Ook delen van grafstenen en een bordje: gereserveerd graf. Wel een stuk ouder dan de stenen en een stuk minder netjes geplaatst, zeg maar gedumpt. Wat zou de bedoeling zijn..

* Dat ik als atheist/agnost God met hoofdletter schrijf vind ik al heel wat